Acele etme çocuk büyümeye Acele etme Belki anımsamıyacaksın sen... Büyüdüğünde, Hele ileri yaşlarında... Hele güçsüz kaldığın zamanlarda...
Sevgiye ve ilgiye en çok muhtaç olacağın güçsüzlük dönemlerinde, muhtaç olacağın,fakat bulmakta zorlanacağın durumlarla karşılaştığında...
Şimdi ne söylesem Bunları anlamazsın sen Gerçek sevgi ile buluşmak gelismişliğin dönemlerinde çok ama çok zor olur insan için Sadece sevmek mi?
Gerçek sevilmek de öyle Hayatın aceleciliğinde sevmek ve sevilmek konusunda O kadar yanılgıya düşer ki insan.... Ama ihtiyaç nedeniyle yanılabileceğini ne düşünmek ister ne de yanılgılarını kabul etmek kolay kolay.
Daima ,sevmek ve sevilmenin doruğunda olduğunu farzetmek ve buna inanmak öylesine gerekli ki ve o kadar da güzel ki... yaşamı sevmek yaşamda tutunmak için Sevginin sahtesi bile insanı mutlu kılmaya yeter...
Ama sen çocuk Sen..... Neden acele ediyorsun büyümek için... Sen belki anımsamıyacaksın diye söylemeyi çok istiyorum sana: Daha annenin rahminde uyurken Ne kadar sevildiğini bilirmisin sen?
Ki işte bu sevgiye gerçek sevgi derler çocuk. Ve ardından dünyaya geldiğinde Bu ortamı da hatırlamazsın sen.. Doğmanı dört gözle bekleyenler Gerçek sevgi ile, Bazan da sevinç çığlıkları ve tezahüratla hoş geldin demek için can atarlar sana Ve ilerleyen çocukluk günlerinde, yaşam acizliği içinde iken, sadece annen, sadece baban,kardeşlerin değil....
O güzelim,çocukluk hallerine, herkes sana bakar bayıla bayıla,hayranlıkla... Herkes kucağına alıp seni sevip okşalamak için Adeta sıraya girer.
Yüzde yüz olmasa bile İşte bunlar gerçek sevgiler... Ama yazık ki akıl denilen insanı yücelten güç geliştikçe faydacılık denilen hayat için geçerli zihniyet sevgiyi de faydaya dönüştürmeye mecbur bırakıyor.
Ve işte o zaman gerçek sevgi gittikçe cılızlaşır sahte sevgilerin yanında, Ama çocuk,sen büyük oranda yaşamaktasın gerçek sevgiler aleminde.
Bu nedenle pişmanlığını istemiyorum ama son sözümü söylemek istiyorum sana, yetişkin bir insan olarak: Doğmuşsun ,hoş gelmişsin yaşama ama ne isterse olsun büyüyeceksin mutlaka Bil ki yaşam da arzuların hilafına çok kısa Beni dinlersen çok acele etme büyümeye...