Kıbrıs'ın eski insanları, Yetmışlik,seksenlik,doksanlık hatta daha yaşlıları, sohbetleri esnasında anlatırlar: Yahu dererlerdi nasıl bir güven duygusu vardı o zamanlar.
Nesela yaz aylarında öğleyin 1 den 4'e dükkankarı kapama yasağı vardı.
Sırf o sıcak saatlarda dükkan sahiplerinin Öğlen yemeklerini aileleri ile birlikte yemeleri ve biraz da Öğle uykusunun tadını çıkarmaları için....
Yani üç saatlık bir öğle tatili. Sonradan bu yasa kaldırıldı. Tabii bu tatil süresi az olduğu için çoğu dükkan sahipleri dükkanlarını kapamaya gerek duymazlardı.
Sadece içerde olmad(ıklarını ifade etmek için kapı ağızına bir sandalye koymaları yeterli sayılırdı. o dükkanlara kimseler girnezdi.
Bunun yorumunu siz değerli okuyucularıma bırakıyorum. Ve bir de bu dedeler başka bir şey daha anlatırlar: Malum yazlar çok sıcak geçiyordu. O zamanlar değil klima. vantilatör bile lüks sayılıtdı. Bu nedenle o zamanın insanları geceleyin kapıları , pencereleri açık yatarlardı.
Ve kendilerini güvenlik içinde hissederlerdi,rahattılar Şahsen bana göre huzur vardı desem abarttığımı sanmıyorum.
Dilerim ki ayni huzur yine yaşansın ülkemizde.Niye olmasın ki?