En basit tanımıyla dogma ispata gerek duyulmadan doğru kabul edilen ilke olarak özetlenebilir.
Bir doğmasına doğruluğu sorulduğunda.Örneğin bu fikir niye doğrudur gibi sorularla.Dogma sahibi totolojik bir yanıt verebilir buna.Örnegin çünkü doğrudur gibi...Örneğin çünkü doğru olduğu için doğrudur..Veya doğruluğun referansı nı söyleyebilir ispatlama yerine.Örnegin Aristoteles böyle söyledi der.. Veya başka saygiñ isimleri referans olarak kullanır.Bir kitabı mesela.Din kitabını Veya Tanrıyı.Allah böyle buydu der..
Bu zihniyetin issmi DÖGMATİZM dir.Deneysel Bilimlerin doğuşunu geciktirmek olan bir adımdır Fesefede mesela.Ilk çağ ,İta çağ Skolastik felsefeleri bu zihniyete dayanıyorsun.Aristo Klasik Mantığı da bu zihniyete destek sayılmıştır.Özellikle Orta Çağ boyunca.Bu nedenle Ota Çağ Felsefe dönemine Felsefe Tarihinde ŞKOLASTİK ÇAĞ deniliyor...
Örneğin Aklın değişmez ilkesini referansla oluşturulan Felsefe doktrinde Rasyonalizm başliginda ele alınır.
Veya doğruluğun ancak deneyimle elde edildiği görüşleri de
AMPİRİZM ,bazen da Empirizm başliğinda incelenir,Bir de Tez Anti tez mantığının Uzkaştirıci Felsefe doktrinde mevcuttur,Ki Bu akımın başını çeken filozofların en tanınmış olan Yeni Çağ Alman Filozofu İmmanuel Kanttır.
Bu konun Felsefenin Bilgi sorunu ile ilgili bir problem alanıdır.