Sarıydı, al mor
Alıal, mor moru, şimşeklenen bütün nüanslarında yeşilin de maviye çakan.
Yapraktı dal kök.
Dağdı da estiği kadar, bulut bulut yağmur yüklü, aktığı kadar suydu, coşkun dingin, çöldü cam kırılgan
Günlerden bir gündü
Çocukluğum, kuşluk vakti ve uçurgan ikindisi, yazakşamı da dolunay gecesi.
Aydı aydan ay.
Nisan, sanki aprıl da yennar, eylül sonra.
Serin, akan kaynağından dokunup bileğime de şakıyıp uçan
İkieden beni birken
Çoğalan ve çoğaltan.
Boyveren başaklar, açmaya hazır rengini tomurcuk.
İlle de karanfil, hercai menekşe, ıtır ve nane
Kendini yazan kendine, günden güle ve şiire
Şarkı olup çoğalan.
Kimdim ben diye sormadan yaşayan
Yaseminle açıp erikle çiçeklenen
Dalucu bileğimde
Ve gerilmiş yay
İnen dağı tay
Ve korsan
İç denizimde