Kriminolojik olaylar analiz edilir ve suçlulukların nedenlerine iyice nüfuz edilirse ilginç sonuçlarla karşılaşılır diye düşünmemek elden gelmez.
Örneğin hipotetik olarak cinayet işleyenlerin büyük çoğunluğu cinayet işlediklerinin farkında değiller.
Örneğin savaşlarda yüzlerce, binlerce belki milyonla ifade edildiği kadar insan öldürülür.
Bilirsiniz.
Her bir ölümün bir aile trajedisi olduğu malumdur.
Bunlar amaç ne isterse olsun katliam değil de nedir.
Ama her şey olup biter sonunda öldürenlerin hepsi masum.
Kahraman da denebilir onlara.
Bunların hiç biri kötü sayılmaz.
Hatta kötü de denmeyebilir bunlara.
Çünkü yapılanlar vatani görev sayılmakta.
Hem de ulvi türünden...
İnsan öldürme vakalarının hemen hemen hepsinde azmettirme var.
O halde kötü olarak adlandırılan insanlar ne yaparlar.
Belki onlar da yaşamlarında adam öldürebilirler.
Ancak cinai vakalarda fail olmaktan ziyade daha çok azmettirici veya planlayıcıdırlar.
Ama ille de yüzde yüz kötüler insanları kötü emelleri için iyi kullanmasını bilen İnsanlardır.
İşte kötülük böyle bir şey her halde.