İç Denizim
Sarıydı, al mor
Alı al, mor moru, şimşeklenen bütün esintilerinde yeşilin
de maviye çakan.
Yapraktı dal
Gövde kök
kanat kuş kuş
Dağdı da estiği kadar, bulut bulut yağmur yüklü,
aktığı kadar suydu, çoşkun dingin,
kumdu çöl
cam kırılgan
Günlerden bir gündü
sombahar mevsimlerden
Çocukluğum, kuşluk vakti ve uçurgan ikindisi,
yaz akşamı da dolunay gecesi.
Aydı aydan ay.
Nisan, sanki aprıl da yennar, eylül sonra.
Serin,
akan kaynağından dokunup bileğime de şakıyıp uçan
İki eden beni birken
Çoğalan ve çoğaltan.
Boy veren başaklar, açmaya hazır rengini tomurcuk.
İlle de karanfil, hercai menekşe, ıtır ve nane
Kendini yazan kendine, günden güle ve şiire
Şarkı olup çoğalan.
Kimdim ben diye sormadan yaşayan
Yaseminle tütüp erikle çiçeklenen
Dal ucu bileğimde
Ve gerilmiş yay
İnen dağı tay
Ve korsan
İç denizimde
