DAĞLARIM
Eyy Dağ yürü ( Köroğlu Dağları )
Ve kana ey kalbim
Kıtlıktan kırım ve kıyımdan geçtim,
alıp alıp veriyordu içim,
kırlangıç içer gibi suyu
Hayat alıp
alıp veriyordu.
Denizler geçtim ben,
seviştim, tuz bastım ,hançerin
saplanmış sırtıma
açtığı yaraya.
Dağlar aştım ben, ( Pir Sultan Dağları )
ateşi tanıdım,çaldım tanrılarından Karanlığın,
düze taşıdım,kekliğini sevdanın,
hain
pusularda avladılar,
kanadım.
Yaramdan aktı deniz,
açtı çiçek cengârını alını morunu önüme,
sürdüm aşkın terkedilmiş toprağını da
çimenine dayayıp ağzımı,
suyunu içtim.
Eyy sütü hayatın
Sar yaramı
Narınla
Açalım,saklısında suyun
ve toprağın tuzun ve yaranın
saklısında beklettiğimiz bin yıldır,
karanfil tadında bir bıçağı,
yaprağından gülün,sıyırıp.
Aşkında suyun
Tarasen
Saçlarını,
rüzgârın olayım.......
eyy dağ yürü ( Mücahit dağları )
Kuş çakımı,bir suyun balkıması
ve düşmüş oyunda
incitmiş dizini çocuk ağlaması,
nedeni yok,komşusuna
düşman,bir hükümet karanlığı,
ve kabzası olmuş tüfeğin
genç insan kolları.
Diri bildiklerimiz yarınsız,
gününü yaşamamış Ölülerimiz.....
kurumuş bir ağaçta unutulmuş ter,
Alınteri ve köksüz sevinçleri
Mevzide evlât korkuları
ilkez kan.
zaptiye bekler düşleri,
yolundan çıkmaz hiç yolcular,
kurutulmuş cebirle ağaçlarında hayatın,
plastik çiçek heykelleri.
çürümüş bedeni hayatın........
Eyy dağ yürü ( sevda dağları )
Kana eyy kalbim
Ve aç narını
Şakı şarkını
Öt ve uç
merhemisin yangın hasretimin
Sar yaramı