İnsan neyle yaşar ;
Anası vardır onunla yaşar, geçen günden gelen güne ipek dokur elleriyle anası
İnsan neyle yaşar ;
Babası vardır onunla yaşar, gölgedir güneşte ve ocak sıcaklığı soğuklarda
İnsan neyle yaşar ;
Kardeşleri vardır onlarla ; el verip ele oyunda işte dayanarak sırt sırta
İnsan neyle yaşar ;
Sevgilisiyle ; ince maraz, ince sevinç çoşku ve zulada huzur
İnsan neyle yaşar ;
Eşiyle yaşar, soyut yastığında hayatın bir ömür
İnsan neyle yaşar ;
İnsan çocukları ile yaşar, aşsınlar diye dağları, yırtsınlar karanlığı
İnsan neyle yaşar ;
Çekirdek biriktirmiştir tohuma, ekmek için yaşar, iki kök de menekşe hercai bir sap karanfil nane
İnsan neyle yaşar ;
Kelâmı vardır yıllarca biriktirdiği kelimeler cümleler ile
İnsan neyle yaşar ;
Gözleriyle, bakmak için gözlerine, elleriyle tutmak için ellerini
İnsan neyle yaşar ;
Suyla yaşar insan, akmak için, dağla yaşar aşmak için, esmek için rüzgârla.
Yırtmak için karanlığı yaşar insan aydınlık gülüşü ile çocukların.
Neyle yaşar insan ;
Kendisiyle yaşar insan sevdikleri için, yarın gülebilsin oynayabilsin diye her dilden çocuklar