Metafiziğe açılan bir kapının eşiğinde iseniz, iyi güzel önemli bir eşiktesiniz.
Aşabilirseniz ne alâ, uğraşır çabalar kafa patlatır da aşamazsanız o eşiği kaybınız olmaz, onca uğraş sizin ve kapının kazanç hanesine kaydedilir.
Her ne ise ilgi alanınız, soyutlayamıyorsanız üstünde uğraştığınızı önemli ve kalıcı bir sonuca ulaşmanız mümkünatsızdır.
Niye mi, soracaksanız.
Müzik ve matematik soyuttur da ondan, lisan da soyuttur, bunlar soyut olunca düşünme cehennemi soyut cennetinizdir, cebelleşirsiniz canınızı yersiniz o cehennemde ve vardığınız soyutlama ile aşmış olursunuz metafiziğin kapısını.
En çok ve ille de anlaşılması gereken şeyi Marxizmin, metafizik ile olan ilişkisidir ki bu ilişki nerdeyse su ve tuzun deniz bileşiğindeki bileşenler gibidir.
Meta ve emek, bu ikiliyi hem tek tek hem de ilişkileri ile bir bütün halinde soyutlayamaz ve meseleyi, örneğin buz dolabı fabrikası somutunda ve buz dolabı fabrikası işçileri somutunda algılayıp anlamlandırmaya kalkışırsanız işiniz komik olur, acıklı bir güldürüye figüran durusunuz ki dünyanın her bir yerinde işçiler emekçiler size uzak durur ve siz zaten işe başlarken emeğe ve hürriyete uzaksınız.
Emek de soyuttur tıpkı hürriyet gibi ve siz ‘ oy’ denen ya da ‘alkış’ denen ‘böbürlenme’ denen somutun nesnesisiniz ki kapitalizm sizin de sayenizde tek öznedir, geri kalan her şeyi de nesneleştirmek için.
Hukuk kavramını, felsefik soyut ve çok değerli bir kavram olmaktan çıkarmak değil midir kendinizi bağlamakla övündüğünüz yasalar anayasalar.
Ahlâk soyuttur hep soyut kalacağı içindir ki, tedavülden kaldırdı kapitalizm, ahlâk ve yine onun kadar soyut olan ayıp kavramını.
Suç somutunu sürdü tedavüle.
Bir bakın yasalarına tüm devletlerin, nedir suç diye sıralanan şeyler. Bir de geçmişten süzülüp gelen ve günümüz entelleri eliyle yok sayılan, unutturulan ayıp kavramının neleri ayıpladığını hatırlamaya çalışın.
Biri yer bini bakar ayıptır örneğin ve fakat suç olmadığı gibi, biri yer bini bakar meselesinde kopacak olan kıyamet de suç sayılacağından kopmuyor bir türlü.
Metafizik kapısını aşmadan şiir yazamazsınız, resim de yapamazsınız ve ezberci eğitimi de aşamayacağınız gibi umudu diri tutan siyasal bir hareket de olmazsınız.
Siyaset metafizik kapısını aşıp da oy derdinden, iktidar olma hevesinden en çok da kurtarma, insanları kurtarma somutunu aşıp da soyuta varmazsa, olmasın daha iyidir.
Su soyut olduğu için akar, durduramazsınız.