İnsan var olalı beri, umutsuzluk içinde olmayı mutlululuğun bir davranış hali olarak asla tercih etmemiştir.
Zaten olası değildir. Bu,gerek mantıken gerekse denemelerle kolayca kanıtlanabilir.
Hatta umut yaşamla nerdeyse eşdeğer gibidir denebilir. Umutun bittiği yerde yaşam da biter.
Bu konuda özellikle yetişkin dönemimde Bu konuyu çok dünüştüm.
Arkası boş umutlar bireye ne kar getirir Ne de herhangi bir çıkar.
Çünkü bir umutu hayal ederken İlle de gayret ve çaba gösterneli insan.
Aksi takdirde bu piyango bileti almadan İkramiye kazanmayı bekleme saçmalığına benzer.
Öyleyse kazanmak için Ille de gerekli aktiviteyi göstermeli insan.
Boş hayallerin sonucu hüsranla biter her zaman.