Yazalnına
Taşı
Kimdir,  vazgeçmez kendinden ne de yerinden
Ağırdır yerinde
dünü taşımaktan omuzlarında
Yarına
Sırdaşı suyun bir de güneşin, köklerin de uzamış ta eski çağlardan çam
Selvi nar köknar
Zeytin defne ve harup
Ekmeğini çıkaran taştan.

Yazalnına
Rüzgârı
Nedir,  dörtiklim yedi bucak ve dağlar ayıran ve birleştiren ovayı ovaya
Estikçe engininden  denizin
yücesinden dağların
savrulsun saçların
bak
bakınca sen doğusun batı

kuzey güney
ve dünden yarına
ağaçtan tohuma
toprağa
açsın lâle
sessiz zelzele

yazalnına
suyu
sesle
neyle
eğir ipliği sesiyle
ipek doku
sabırla
güldesenli karanfil
öfke ve aşkla
merhamet bir de vicdanla onurla

yazalnına
kendini
gizlindekidüşleri
sıyırkınından
yürüdurma