Yaşlılarımız boşuna geçmişe özenmiyorlar... Hani bizim zamanımızda diye başlarlar söze.Ve eskinin güven duygusunu söyleye söyleye bitirmezler... Ben de yaşadim o devrelerde...Ben de yaşadım o muhteşem güven duygusunu bizim toplumda...
Yaz aylarında insanlarimızın çoğu pencereleri açik uyurlardı. Hem de huzur içindeydiler böyle yaşarken... Esnaf ve sanatkarlara yazın öğle tatilleri verilirdi.Feci sıcaklardan halkı korumak için...Çalışma yasaklarına tabi idi  bu kural...Ve anlatirlar bugün eskinin insanları.Ve derler ki biz hiç kapalı tutmazdik iş yerlerimizi.Sadece bir sandalye koyardık kapı arasına.O sandalyeyi gören asla adım atmazdi girmek için işyerine...Dükkanın açılacağı saati beklerdi herkes.
Ve itaat ederdiler yazilı,yazısız kurallara...Çünkü şunun bilincindeydi insanlar.Kurallar insanlaca yapilır.Insanların  huzurları,mutluluklari için yapılır..Nadiren kurallara uymıyanlar ne toplum tarafindan,ne de kurallara sahip çikan erkler tarafindan affedilirdi...
Anlattiğim zamanlarda fakirlik de vardi,işsizlik de fazlaydı üstelik...Buna rağnen saygı varrdı otiritelere,.Polise,erke... En çok da utanç duyarlardi hata yapmaktan...Güçlüydü sosyal yaptirimlar...Birbirlerine mahcup olmaktan çekinirlerdi insanlar...
Gel zaman git zaman...Savaş gördu bu toplum...Goçler,göçleri takip etti..Son derece arttı nufusumuz... Gelenler kalanlari kat be kat aştı...Yerlinin ahlaki,hukuki değerleri pas edilerek geçiliyor.Yaptirimlara aldiriş eden yok.
Her fırsattan yararlanmak isteyen bir zihniyet egemen oldu.İşsizlik had safhada.Fakat iş yok.Bu ulkede sanayi yok,tarim yok...Ticaret hayatı gayri mesru alışkanliklarla sürdürülüyor.
Ahlaki değerler sıfırla çarpilmiş..Her halti islemek sanki serbest.Her gün bir kotü vukuat insan vicdanına azap veriyor.Cezalara aldıran yok. Artık eskiden olduğu gibi değil...kapilari,pencereleri açmak....
Kapılararını kindıramiyor insanlar. Parasi olan kameralarla donatıyorlar evlerini,işyerlerini.. Böyle yaşanir mı bu lanetli ortamda... Güvensizlik içinde yaşamak mutlu eder mi insanı.
Yaşamak mı denir buna. Utansin bunlara sebep olanlar... Bir şey yapmak gerek...ama ne..Düşunüyorum ben de. Kara...kara.. Ama nasıl? Ama ne? LÜTFEN!!!
Duşünelim ve yapalim hep birlikte... Dahacdacgecikmeden...