Acar Akalın’ın şarkısıydı ‘‘ Mevsimi Geldi Artık ’’ bu şarkı sadece bir dönemin kapanması için değil hatta daha çok yeni bir mevsimin başlangıcı içindi.
Kendimize gelme mevsimi desem de olur çalışmak mevsimi desem de.
Düşünme ve eyleme mevsimine ne zaman girecek acaba Kıbrıs Türk halkı diye sormak lazım.
Çoğu insana göre kötü huyumdur sormak sorgulamak ama ben en iyi huylarım arasında sayarım sormayı sorgulamayı ve daha da iyisi şudur ki ben önce kendimi sorgular, kendime sorarım ve kendi yanıtımı oluşturunca size, ilgiliye yetkiliye sorarım.
Düşünmek mevsimi çoktan gelmiş olmalıydı Kıbrıs Türk halkı için ama umursamadı Kıbrıs Türkleri düşünme mevsiminin gelmiş olmasını ve neredeyse tek bir kişi bile ayağını yorganına göre uzatma ihtiyacı hissetmedi.
Ayağın yorgandan taşmasını fark etmek için karı boranı bekledik ve kar da geldi boran da.
İnim inim inliyoruz pahalılığın altında ve fakat halâ daha içimizde bu yorgan kısa değerlendirmesi var.
Oysa yorgan kısa değil ve fakat otomobiller sterlin ile satılıyor ve eşşek tepsin yorganı deyip almaya ya da alma hayalleri kurmaya devam ediyoruz.
Çalışma işe sıkı sıkı sarılma ve yarını ellerimizle kurma zamanında olduğumuzu ve kısa sayılabilecek bir süre sonra kuracak bir yarını arasak da  bulamayacağımızın bilincine varamıyoruz bir türlü.
Ne hükümetlerin planlanmış projelendirilmiş bir yarın tahayyülü var ne de ahalinin planlı bir ekonomiyi, eğitimi tarımı sağlığı talep etme durumu.
Vur patlasın çal oynasın yapıyoruz hükümetle karşılıklı, zaman zaman hükümet vuruyor biz oynuyoruz zaman zaman da ahali vuruyor hükümet oynuyor.
Her seçim döneminde döne döne aynı partileri aynı adayları seçmek hükümete, ben çalıyorum sen oyna demek değil midir.
Düşünmek ve eylemek mevsimin son demlerindeyiz.
Ya bir an önce, hemen bu gün daha güzel bir hayat, daha tutarlı bir yarın ve daha iyi bir memleket için her birimiz kendi payına düşeni düşünüp kabullenip eylemeye ve çalışmaya başlar ya da yarın / yarınlar diye bir şeyimiz olmaz.
Evet olmaz. Bu gün pazartesi yarın da Salı yarınından söz etmiyorum
Sözüm düşünmediğimiz yarınlar, çocuklarımız