Fazla marifetleri yoktu ama Sevmesini iyi bilirdi insanları...
Ayırt etmeden Kim olduğuna bakmadan büyük küçük demeden cinsiyeti,milliyeti dini,imanı  ne düşündüğüne ne hissettiğine  bakmadan severdi insanları Çünkü oldum olası sevgi ile dopdoluydu yüreği.
Fakir doğmuştu ,fakirdi ama zengin gibi büyüttü onu ailesi Gönlü zengindi. İmkansızı mümkün kılmak gibi mucizevi bir yeteneğe sahipti.
Var olanları korumasına özenirdi Buna karşın yoktan var etmek gibi inanılması zor bir tutkuya sahipti. Oynamaktan bıktığı oyuncaklarını  bozup bozup yeni oyuncaklar  yapmak gibi beceriler geliştirmişti.
Dahası bu marifetini paraya dönüstürp cep harçlığıni çoğaltabiliyordu. Böylece daha çok küçük yaştan üretken olabilmenin sırrını öğrenmişti. Artık o kendi kendine yeterli bir  delikanlı olmanın gururunu yaşamaya haketmisti.
Eskisinden daha dik durararak  yaşamaya başlamasına karşın... Onun öz kişiliği hala sevecenlikti. O hala herkesçe seviliyor her kesçe aranıyordu, Mutluydu,çok mutluydu fakat en önemlisi mutsuzları bile mutlu etmesini bilirdi. Belki de mutlu oluşunun en önemli nedeni bu özelliği idi.