Çok çok sevmek veya sevginin miktarını ikide birde artırarak telaffuz etmek hatta sevginin miktarına bir de sonsuzluk katmak...
Acaba bir aşkı büyütmeye yeterli olur mu gerçekten.
Çocukluk yıllarımda kerpiç evimizin barındığım odasının tavanında paralel tomruklar vardı...
Ve her uyku öncesinde ezbere bildiğim halde tavan tomruklarını sil baştan ve teker teker sayardım.
Bu sayma tutkumun, sayısı bilinmeyen yıldızlar için de tekrarla denediğimi anımsarım.
Özellikle yaz gecelerinde avluda vakit geçirirken.
İki işimin biri daima gökteki yıldızları saymak olurdu.
Ama beynimi daha çok kullanmaya başladıktan sonra anlıyordum ki yıldızlar sayılamayacak kadar çoktur arttıkları da olur, eksildikleri de fakat absürt bile olsa yıldız falları çok ilgi çekicidir.
Bir de sayısal değerlendirmede çoğu kez bir kez sevmenin binlercesinden daha çok hem de daha değerli olabileceğini kendi duygusal yaşantılarıma dayanarak kanıtladığım inancıyla mutlu oluyordum.
Ve hep inanmışım ki kalıcı tek bir aşkın gelip geçici binlercesinden daha değerli olduğuna her insan kulu katılmaktadır.