Huzurun dünyanın genelinde olması gerektiğine inananlardanım...
Çünkü huzurla huzursuzluk aynı kazanda kaynamazlar. Tek bir bireyde huzurla huzursuzluk ayni anda yaşanamazlar.
Eskiler uzun zaman yaşayarak bu gerçeği gördüler. Ve nesillerce yaşıyacak bir doğruyu
özetlediler... Özdeyiş şöyle: "Biri yer biri bakar, kıyamet ondan kopar" Dünyamızda yaşanan Ve insanlığı hep mutsuz kılan Olay ve olgular bu doğruluğun kanıtları değil midir Açlarla tokların, fakirlerle zenginlerin birlikte yaşayıp hep birlikte mutlu olabilmeleri kolay mı?
Hangi ekonomik sistem Hangi siyasi sistem çözebildi bu dilemmayışimdiye kadar. Ne sermaye yanlısı ne de emekten yanaProgramları savunan siyasi partiler bunu başarmaya muktedir olamadılar.
Bir yandan da dünyamızı enfilasyona mahkum eden ekonomik katastrofievrensel mutluluk umutlarınaimkan vermiyor.
Evrensel mutluluk ideali bir yana,yaşamın trajik bir gerçeğini anımsatarak konumuzu birbaşka özdeyişle bitireyim: "Komşusu açken tok olursa insan ne kadar mutlu olabilir ki"