Bir gece yaşlı bir insan Ziyaretime geldi rüyamda. Tanıyacağını sanmıyorum ama  senin dedenin ben dedi. Öyle de seni bilmem ben. Biricik kızımın oğlusun sen.
Haklı olabilirsin de Sen ,ben doğmamıştım  rahmetlendiğinde.
Seni ne yaşarken gördüm  ne de defnedildiğinde.Bir resim bile bırakmadın geride.Resminle olsun tanışmak için. resmini esirgedin bizlerden.
Ama geldin rüyama girdin Çok sevindim. Çünkü ben hiç bir dedemi yaşarken görmedim.
Dedesiz doğdum dedesiz büyüdüm Hep dedesizliği yaşadım Ve hep gıpta ettim dedesi olanlara.
Kısmet seni bir rüyada tanımakmış. Hoş geldin . ilk sözü şu oldu dedemin:
Ben dünyayı da,sizleri de çok değişmiş gördüm... tanımak zor oldu benim için.
Ama anlatmaya çalıştığım  başkadır benim. İlk bakışta dünya insanını  çok şanslı gördüm.
Yaşam kolaylaşmış insan için.. Nerdeyse kimseler yorulmuyor. Mesafe tanımadan dünyayı dolaşmak  mümkün...
Yaşamak için daha nice kolaylıklar. gördüm dünyada.. Sağlık hizmetleri eskiyi aratmıyor.. Daha sayacak cok artılarınız var. Ama sizleri üzmek istemiyorum ama söylemem gerek...
Be oğlum bu kadar yaşam olanakları varken neden kimsenin yüzü gülmüyor. Niye sevgi yok ,muhabbet yok. Niye mutlu değil insanlar.
Niye mutsuzluklarının  çaresini bulmak için elbirliğiyle beyinlerini olsun yormuyor bu insanlar...
Neden... neden...neden diye diye Dedem kayboldu birden.... Anlatmak istedim rüyamı sizlere Çünkü bu rüyam ve youmu sadece kendimi değil her insanı ilgilendirmekte...