Bir eksik değil
Ne de fazla bir
Yapraklar çocukları ağaçların
Gelinlerdamatlar çiçekleri.
Ormandırçağrılan yağmurla
Yertarafından göklerden.
Kaç bulut biriktirdin ey insan gizlinde.
Niçindir bulut
İnsan niçin
Kimekim kardeştir
Yergöğe
Gök
Sayfasayfa hazırdır
Örülmüş gergefinde sevdalara.
Yazacaksan ey insan sevdayı yaz, yazgününde çınaraltı soğuğunda kışın kömürisi, öğrencibekleyen öğretmen ve dalında kayısı. Beklediğini yaz
Kimse beklemiyor olsa da Zümrüdüanka kuşunu.
Aşacağını yaz dağları
Yaz nasıl çiçeklenir ağacı bademin karanlıkta olsa iklim tutmuş da olsa suyunbaşını haramiler ve kimse yoksa artık deliren sevinçten ‘sarmaşdolaş ciftelisine’
Yaz O Sinan’dı, güzel bakardı
O konuşunca kuşlar dahi susardı
Suydu sesi ağan karanlıktan aydınlığa.
O konuşurdu
Talime dururdu zulûm nişan alırdı zalim.
Ne ki vardır / kendi içinde varsadır
‘yüce dağbaşında yanar bir ışık / düşmüşüm derdine olmuşum aşık’
