Uluslararası ahlak anlayışında vakit önemli bir ahlakı kriterdir. Hatta insan ahlakının da önemli bir ölçütüdür vakte itaat etmek....Saat nefhumuna uyma da denir buna. Bir insanı karakterize ederken mutlaka bakılmalı buna.
Saat kavramı ile ilgili tutumu, davranışı ne diye sorulur adama. Saat kavramına uyma sadakatin ta kendisidir. Batı ahlakında önemli bir kriterdir vakite sadakat.Çok önem verilir buna. Adam olmanın da kriteridir vakite sadakat. Eğer vakite itaat etmezse çoğu kez,..Adama bak sözünde durmuyor denir arkasından.
Batıda pantuality denilen bir kavram var. Bu sözcük dilimize bile geçmiştir önemi gereğince. Hatta kişiliği değerlendirilirken insanın  Bu adam pantual mı değil mi.
Vakte önem vermeyen makbul sayılmaz.Batıda boşanmalara bile sebep olur  vakte uymamak.Bizde maalesef bu da aluturkalaşmış bir hadise. Hele ışiniz bir esnafa düşmüşse veya zenaatkara...
Eyvah yandınız.Bir iş yapılacak mesela. Size vakit yerine sabaha der...Bekle babam bekle. Sabah olur,akşam olur yar gelmez misali...ınsaf... Saate değer vermeyen insana da değer vermez. Veya akşam üstü der.ikindi der..ya da gece der... Saat söylemez.
Bağlanmak istemiyor kimse saata.Hatta hayat bile sanatlarla kurgulanır. Sırasında bırakın salati,dakikanın, saniyenin bile önemi var. Belki de salınsanın.Sirasinda dakikanın hesabını yapmak zorunda kalır insan. Zaman paradır der...
Ama ben daha da ileri götürmek isterim konuyu. Zaman paradan da ötedir. Zaman öyle ki,Ahlaktır zaman.
Bırakın sabahı,öğleyi ikinciyi,geceyi.. Saata dönün saata... Uygar dünyamızda salisenin bile önemi var.