Okul Marşı  - Okul Marşı İçin Güfte Yarışması:
Son sınıfta olduğum yılda okul yönetimi Namık  Kemal Lisesi için bir marş bestelemeye karar verdi.
Ve okul çapında bir güfte yarışması yapılacağı öğrencilere bildirildi...Çok sevdiğim okulumum marşına yazacağım bir şiirle katkıda bulunmak benim için çok heyecan ve gurur verici idi. Hiç tereddüt etmeden kalemime sarılarak bu yarışa aday oldum.
Ve süratla şiirimi yazarak okul idaresine teslim ettim. Anımsadığım kadar şiirim aşağıdaki mısralarla başlıyordu:
"NAMIK KEMAL,HÜR SESİNİN, HÜR UFKUNUN ÖNCÜSÜYÜZ, YÜREKLERİMİZ TÜRKLÜK DOLU, YOLUMUZDAN HİÇ DÖNMEYİZ. ELİMİZDE BAYRAĞIMIZ GELECEĞE ALDIK YOLU KIBRIS TÜRKÜ MÜSTERİH OL HER ZERREMİZ ZAFER DOLU."
Ve şiirim ne yazık ki ikincilik aldı ve okulumun marşı için güfte olarak seçilmedi.Birinci olan ve okul  marşımıza güfte yapılan şiirin yazarı Namık Kemal Lisesinde benden bir sınıf küçük olan sonradan siyasi yaşamımızda önemli bir yer alan İsmail  Bozkurt olmuştu.
Namık Kemal Lisesinin şimdiki marşı 2021 yılında yeniden bestelenmiştir. Açılan güfte yarışmasında gelecekte Edebiyat Ögretmeni olarak görev yapacak,sonra da Cumhuriyetçi Türk Partisi saflarında yer alarak milletvekilliği ve Eğitim Bakanlığı makamında görev yapacak olan Ahmet Derya'nın şiiri güfte olmaya layık görülmüştü..
1971 yılında Bestecisi Müzik öğretmeni Ali Şenol beydi. 197w yılında Müzik öğretmeni Özkay bey eseri dört sesli  koro olarak düzenledi. Yine müzik öğretmeni Rana Erozan aracılığı ile marş, klip yaptırldı.
Okul marşının güfte yazarı Ahmet Derya,Namık Kemal Lisesinde öğretmenken benim öğrencimdi.Sakin,disiplinli, saygılı , sevilen bir öğrenci idi...Nitekim gelecekte bu karakter yapısından dolayı siyasi yaşamında hakettiği makamlarda görev yaparak toplumumuza önemli hizmetlerde bulunmuştu...Halen aktif siyaset faaliyetleri sürdürmüyor ama yerine CTP saflarında Millet Vekili olarak aktif siyaset yapan değerli bir kızını Toplumumuzun hizmetine kazandırmıştır.
Namık Kemal Lisesi marşının bestecisi Müzik Öğretmeni  Ali Şenol beye gelince...Kendisi ile birlikte Namık Kemal Lisesinde görev yaptık...Sevecen bir kişiliğe sahipti.. İnsan ilişkileri mükemmeldi.En önemlisi iyi bir  öğretmendi.Güzel arkadaşlığımız oldu.En son Lefkoşa Türk Kız Lisesinde bir yıl yine öğretmenlik mesleğinde birlikte olduk...Bir gün okul marşı ile ilgili bilgi almak için nerde olduğunu araştırdım. Facebookta arkadaş olduk.Emekli olmuş ve İzmir Karşıyakada ikamet  ettigini öğrendim.Hatta telefonda görüntülü konuştuk.Nedense insan uzun süre görmediği dostlarını hep genç halleriyle tanır ve sonradan da öyle görmek ister.Fakat maalesef arkadaşımı biraz yaşlanmış haliyle gördüm.
Ve üzüldüm. Maalesef eşi hasta olup vefat etmiş...Halen hasta bir oğlu ile Karşıyakada yaşamını sürdürmektedir.İnsan yaşamının sonlarında mutad acıların ille de yaşanmasının anlamını çok düşünmüşüm.Ne yazık ki teselli kabilinde aklıma makul gelebilecek  tatminkar bir yanıt bulamadım. Bu arayışta dini bir kuralla karşılaştım sadece. Her kul yaşamında bir kez ölümü yaşamaya  mukaddermiş...Acaba ilahi eşitlik bu mudur?
(DEVAM EDECEK)

Anılarımdan Notlar