Huzurun  dünyanın genelinde olması gerektiğine inananlardanım...
Çünkü huzurla huzursuzluk aynı kazanda kaynamazlar. Tek bir bireyde huzurla huzursizluk ayni anda yaşanamazlar.
Eskiler uzun zaman yaşayarak bu gerçeği gördüler. Ve nesillerce yaşıyacak bir doğruyu özetlediler...
Özdeyiş şöyle: "Biri yer biri bakar,  kıyamet ondan kopar" Dünyamızda yaşanan Ve insanlığı hep mutsuz kılan Olay ve olgular bu doğruluğun kanıtları değil midir Açlarla tokların, fakirlerle zenginlerin birlikte yaşayıp  hep birlikte mutlu olabilmeleri kolay mı?
Hangi ekonomik sistem Hangi siyasi sistem çözebildi bu dilemmayı şimdiye kadar.
Ne sermaye yanlısı ne de emekten yana Programları savunansiyasi partiler  bunu başarmaya  muktedir olamadılar.
Bir yandan da dünyamızı enfilasyona mahkum eden ekonomik katastrofi evrensel mutluluk umutlarına imkan vermiyor.
Evrensel mutluluk ideali bir yana, yaşamın trajik bir gerçeğinianımsatarak konumuzu  bir başka özdeyişle bitireyim:
"Komşusu açken tok olursa  insan  ne kadar mutlu olabilir ki"